نبرد ربات‌های دانش آموزی، شور دهه‌نودی‌ها

به گزارش ستاد خبری المپیک فناوری، در روزهایی که بوی تلاش و خلاقیت در فضای سالن‌های مسابقات پیچیده بود، صدای چرخ‌دنده‌ها و فریاد شوق نوجوانان از هر گوشه‌ای به گوش می‌رسید.

المپیک فناوری ۲۰۲۵ به صحنه‌ای تبدیل شده بود برای درخشش ذهن‌های جوانی که از شهرهای مختلف ایران، از شیرازِ همیشه‌بهار گرفته تا بابلِ بارانی و قائم‌شهرِ پرجنب‌وجوش، گرد هم آمده بودند تا آینده را با دستان کوچک اما اراده‌ای بزرگ بسازند.

دهه‌نودی‌ها هم این رقابت ها حضور داشتند؛ نسلی‌ که با اینترنت و فناوری بزرگ شدند و حالا در میدان رقابت، همان ابزارها را برای ساختن آینده به کار می‌گیرند. ذهنشان تند می‌چرخد، جسارتشان از سیم و مدار برق می‌گیرد و نگاهشان همیشه رو به جلوست. برای آن‌ها، ربات فقط یک ماشین نیست؛ نماد خلاقیتی است که می‌خواهد دنیا را دوباره بسازد—به زبان نسل تازه‌ای که خیال را به فناوری ترجمه می‌کند.

فضای مسابقات چیزی فراتر از رقابت بود؛ جایی که ایده‌ها جان می‌گرفتند، قطعات فلزی به زبان می‌آمدند و شور یادگیری در نگاه هر شرکت‌کننده موج می‌زد. از ربات‌هایی با سرعت سرسام‌آور تا سازه‌هایی که با ظرافت و دقت بی‌نظیر طراحی شده بودند، همه نشانه‌ای از روحیه جست‌وجوگر و آینده‌نگر نوجوانانی بود که آمده بودند نشان دهند علم و خلاقیت، هم‌پای رویاهایشان می‌چرخد.

علی برزگر ۱۵ ساله از شیراز با ربات دانش‌آموزی «اردیبهشت» در مسابقه المپیک فناوری ۲۰۲۵ شرکت کرده بود. این شرکت کننده نوجوان گفت: ربات من با سرعت حدود ۲۰ هزار دور در دقیقه می‌چرخد. این سرعت باعث می‌شود با استفاده از اینرسی ربات و برخوردها، ضربات مؤثر و قابل توجهی ایجاد شود.

به گفته این شرکت‌کننده جوان، تمامی قطعات ربات از صفر تا صد با دستگاه CNC ساخته شده است. سی‌ان‌سی با چند محور کار می‌کند و می‌توان قطعات را با برنامه‌ریزی دقیق در ابعاد سه‌بعدی برش داد، چه با وایرکات و چه با CNC معمولی.

برزگر ادامه داد: پارسال در دور اول المیپک، شرکت کردم و نفر دوم شدم. سطح مسابقات نسبت به پارسال بهبود یافته و فضا و پوشش سالن مناسب بود، هرچند زمین مسابقه کمی ناهموار بود و برای ربات‌های کف‌خواب، سلاح گاهی گیر می‌کرد و ضربات را کمتر وارد می‌کرد

امیر ارسلان باقری دیگر شرکت کننده در این مسابقات که ۱۸ سال دارد و از شیراز در اینجا حضور پیدا کرده است، گفت: من با ربات دانش‌آموزی «اسپینر» در بخش سبک‌وزن شرکت کرده ام. وزن ربات حدود ۱۵ کیلوگرم است و مجهز به اسپینری با سرعت ۴۰ هزار دور در دقیقه می‌باشد.
 باقری توضیح داد: وزن ربات کمی پایین‌تر تنظیم شده تا هنگام وزن‌کشی با مشکل مواجه نشود. با این حال، ربات در محدوده وزن قانونی ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم باقی مانده و در بخش دانش‌آموزی سبک‌وزن مسابقه می‌دهد.
باقری درباره سطح مسابقات امسال در مقایسه با سال گذشته گفت: رقابت‌ها نسبت به سال قبل منظم‌تر و بهتر برگزار شد. پارسال تنها سه تیم در مسابقه باقی ماندند و سایر تیم‌ها انصراف دادند، اما امسال روند مسابقات شفاف و منظم بود.

محمد صالح گرگانی از شهر بابل در استان مازندران، که با ربات دانش‌آموزی در مسابقه المپیک فناوری ۲۰۲۵ شرکت کرده بود، ۱۴ ساله و در بخش دانش‌آموزی وزن ۱۵ کیلوگرم رقابت کرد. تیم او متشکل از سه نفر از همان آموزشگاه بود و ربات جنگجوی آنها دارای سلاح لیزر و بدنه‌ای از ورق آهن با ضخامت یک و نیم میلی‌متر بود. موتور ربات توان حرکتی مناسبی برای رقابت در میدان فراهم می‌کرد.

این دانش اموز شرکت کننده در مسابقه ربات ها افزود: تعداد شرکت‌کنندگان و ربات‌ها در بخش دانش‌آموزی زیاد بود و سطح همه تیم‌ها قابل توجه بود. تیم ما ایراداتی که در ربات پارسال وجود داشت را برطرف کرد و با نسخه بهبود یافته ربات در مسابقات امسال حاضر شد.

وی همچنین افزود: تیم ما شامل دو نفر اپراتور ربات بود و تجربه شرکت در این مسابقات، فرصتی ارزشمند برای یادگیری و بهبود عملکرد تیم فراهم کرد.

وی تاکید کرد: زمین مسابقه کمی ناهموار بود، اما فضای کلی سالن و پوشش مناسب، تجربه‌ای مثبت و هیجان‌انگیز برای همه شرکت‌کنندگان فراهم کرد و امیدوار است سال آینده با رفع ایرادهای فعلی، مسابقات باز هم بهتر برگزار شود

علیرضا علیجانی، دانش‌آموز ۱۷ ساله از شهرستان قائم‌شهر استان مازندران، همراه هم‌تیمی ۱۱ ساله‌اش در لیگ دانش‌آموزی رباتیک شرکت کرد.
ربات این تیم که Er cheter نام دارد از ورق آهن با ضخامت ۱.۵ میلی‌متر ساخته شده است و مجهز به سطح شیب‌دار و مکانیزم بالابر است و توانایی می‌دهد تا زیر ربات‌های حریف برود، آن‌ها را بلند کند و با ضربه به دیواره‌های میدان، برتری تاکتیکی خود را نشان دهد. این طراحی امکان اجرای تاکتیک‌های متنوع و حملات مؤثر را فراهم می‌کند.

علیجانی درباره تجربه خود گفت: ساخت و هدایت ربات کار تیمی فوق‌العاده‌ای بود و دیدن عملکرد ربات در میدان، هیجان و انگیزه ما را دوچندان کرد.
وی افزود: ربات ما می تواند زیر ربات‌های حریف برود، آن‌ها را بلند کند. هم‌تیمی من نیز از قائم‌شهر است و هدف ما از شرکت در این المپیک علاوه بر رقابت، یادگیری مهارت‌های فنی و آزمایش طراحی ربات در میدان واقعی بود.